Toen begin dit jaar de Coronacrisis uitbrak, was er een groot tekort aan ontsmettingsalcohol. Ziekenhuizen en woonzorgcentra stonden in de rij om toch maar íets te hebben. Het duurde dan ook niet lang voor verschillende brouwerijen en stokerijen in de bres sprongen en overschakelden van de productie van bier en sterke drank naar de productie van ontsmettingsalcohol.

Hoe gaat het in zijn werk?

Om ontsmettingsalcohol te maken heb je in de eerste plaats alcohol nodig, in deze context ook wel ethanol of ethylalcohol genoemd. Dit wordt bekomen door suikerhoudende vloeistoffen te vergisten en te distilleren. Tijdens dit proces wordt de vloeistof op verschillende temperaturen gestookt, waardoor een aantal fracties ontstaan. Eentje daarvan is ethylalcohol.

Voor veel distilleerderijen in België en Nederland lag het dan ook voor de hand om ethylalcohol te stoken voor de vervaardiging van ontsmettingsalcohol om zo het tekort te helpen wegwerken. Ook brouwerijen merkten dat ze een handje konden toesteken. Zo hadden een aantal brouwerijen voorraden bier staan die niet aan de interne kwaliteitseisen voldeden. Andere brouwerijen hadden dan weer veel bier opgehaald bij de gesloten horecazaken, aangezien de houdbaarheid ervan was verstreken. Zij leverden deze overschotten aan distilleerderijen, die het bier dan stookten om er ethanol uit te distilleren.

De eigenlijke ontsmettingsalcohol zelf wordt dan gemaakt door een mengsel van ethylalcohol en nog een aantal andere grondstoffen zoals glycerol voor de gellering en waterstofperoxide voor het denatureren van deze alcohol, volgens een recept dat door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) werd opgesteld.

Mag dit zomaar?

Dat denatureren, ofwel het voor consumptie ongeschikt maken, is waar het schoentje normaal zou wringen. De alcohol die geproduceerd wordt in distilleerderijen, is alcohol die geschikt is voor consumptie, en dus onderhevig is aan hoge accijnzen (momenteel € 2.992,7928 per volumeprocent alcohol per hectoliter in België en € 1.686,00 per volumeprocent alcohol per hectoliter in Nederland). Door deze hoge accijnzen is deze alcohol dus helemaal niet interessant voor het maken van ontsmettingsalcohol.

Om dit probleem op te lossen, werd de normale regelgeving via de FOD Financiën tijdelijk versoepeld zodat brouwerijen en stokerijen snel konden overschakelen op de productie van ontsmettingsalcohol. Deze aanpassing hield in dat de distilleerderijen en brouwerijen hun alcohol konden verkopen aan (ziekenhuis)apotheken, maar niet aan particulieren. Zowel de producenten als de apotheken konden bijzonder snel de nodige (tijdelijke) vergunningen aanvragen hiervoor bij Douane en Accijnzen en het FAGG. Meer informatie vind je op de site van Douano en Accijnzen.

De apotheken stonden dan in voor het denatureren van de alcohol, waarbij ze ook een vereenvoudigde administratie moesten bijhouden om aan te tonen hoeveel alcohol ze hadden ingekocht en hoeveel ontsmettingsalcohol ze daarmee geproduceerd en uiteindelijk verkocht hadden.

Deze tijdelijke maatregelen zijn geldig "tot nader order". Volg de nieuwsfeed van Douane en Accijnzen om op de hoogte te blijven van de laatste ontwikkelingen omtrent deze maatregelen.